RECENZJA #2 "Oddam Ci Słońce" Jandy Nelson

Tytuł: Oddam Ci Słońce
Tytuł oryginalny: I'll Give You The Sun

Autorka: Jandy Nelson

Tłumaczenie: Dominika Cieśla-Szymańska

Ilość stron: 375

Wydawnictwo: Moondrive

Cześć książkoholicy!

Słyszeliście wcześniej o "Oddam Ci Słońce"? Bo ja tak, i to jeszcze ile! Nie wiedzieć czemu, długo zwlekałam z kupnem jej, jednak w końcu nadszedł ten moment! Fanfary i czerwony dywan! Przeczytałam i stwierdziłam, że warto niej napisać i tak oto znalazłam się tutaj.:) Zapraszam do recenzji, mam nadzieję, że się Wam spodoba!

- Dasz mi ten rysunek? (...)
- Jak dasz mi słońce, gwiazdy, oceany i wszystkie drzewa, może się zastanowię - mówię, wiedząc, że się nie zgodzi. Wie, jak strasznie chciałbym mieć słońce i drzewa. Dzielimy świat między siebie, od kiedy skończyliśmy pięć lat. Idę na całość: po raz pierwszy władza nad światem jest w moim zasięgu.
- Noah, żartujesz chyba - mówi, prostując się. Wkurza mnie to, jaka jest wysoka. Jakby ją ktoś rozciągnął przez noc. - Wtedy zostałyby mi tylko kwiaty. (...)
- Okej - ciągnie. - Drzewa, gwiazdy, oceany. Dobra.
- I słońce, Jude.
- No dobra - mówi, co mnie kompletnie zdumiewa. - Dam ci słońce.

ZARYS FABUŁY

Jude jest pewną siebie, energiczną  i buntowniczą nastolatką. Nosi coraz krótsze spódniczki, usta maluje coraz to ciemniejszymi szminkami. Wygląda na twardą i pewną siebie, jednak w środku kryje się wrażliwa artystka, która pragnie uwagi matki i odrobiny miłości.  

Noah jest wrażliwy, nieśmiały, ma niesamowicie bujną wyobraźnię. Uwielbia malować, przelewa na papier wszystkie swoje emocje, a w przyszłości chciałby zostać artystą.

Tak się składa, że Jude i Noah są bliźniakami. Kiedyś byli nierozłączni, potrafili się wzajemnie rozumieć bez słów, mogli powierzyć sobie każdy sekret i zmartwienie. Niestety, bliźnięta popełniają wiele błędów i z czasem oddalają się od siebie, aż  w ogóle ze sobą nie rozmawiają i robią wszystko, by utrudnić drugiemu życie. Na drodze do porozumienia staje im również wielka tragedia, która jest wielkim szokiem dla całej rodziny. Ile tajemnic skrywają bohaterowie tej powieści? Czy Jude i Noah odnajdą drogę do porozumienia i wrócą do stanu sprzed kilku lat?

- Platon pisał o stworzeniach, które miały cztery nogi, cztery ramiona, dwie głowy. Były absolutnie samowystarczalne, ekstatyczne i potężne. Zbyt potężnie, więc Zeus porozcinał je na pół i porozrzucał po świecie, przez co ludzie już na zawsze skazani są na poszukiwanie swojej drugiej połówki, tej, z która mają wspólną duszę. Tylko najszczęśliwsi znajdują swoją drugą połówkę.

MOJA OPINIA

Zacznę od tego, że "Oddam Ci Słońce" jest na pewno warte przeczytania. Daje czytelnikowi możliwość spojrzenia na świat z punku artysty, osoby z niesamowitą wyobraźnią i kreatywnością, a także z punku osoby skrzywdzonej, szukającej swojego miejsca na świecie. Opowiada o naprawianiu błędów z przeszłości, o miłości z różnej perspektywy, o dorastaniu, o tym, jak ważna może być szczera relacja z rodziną. 

Nie mam nic do zarzucenia stylowi pisania autorki, podobało się to, w jaki sposób prowadzi narrację, ponieważ historię poznajemy z punku widzenia 13-letniego Noaha oraz 16-letniej Jude. Muszę przyznać, że na początku trochę trudno było mi się wgryźć w fabułę tej powieści, jednak w końcu mi się udało i później po prostu przez nią płynęłam!
Co do bohaterów, Jude i Noah są dobrze napisanymi i ciekawymi postaciami, obydwoje są niezwykli, autorka dobrze uchwyciła ich cechy,pokazała zmianę, jaką przeszli przez kilka lat. Jednak nie są oni moimi ulubionymi postaciami! Mój ulubiony jest zdecydowanie Guillermo - mówiący hiszpańskim akcentem energiczny rzeźbiarz, który jest niesamowicie miłą i ciepłą postacią, zawsze kiedy o nim czytałam, pojawiał mi się uśmiech na twarzy! Każda inna postać z tej powieści, Brian, Oscar, rodzice, są dobrze napisani, nie są jednowymiarowi, każdy musi się zmierzyć ze swoimi własnymi demonami.
Bardzo mi się w tej powieści podobało to, jak autorka ukazała nam sposób myślenia artysty. Noah ciągle wtrącał do historii nazwy obrazów, które mógłby namalować, miał niesamowitą wyobraźnię, robił wszystko z wielką pasją.
Wątki miłosne przedstawione w tej historii odgrywały dużą rolę, autorka pokazała, jak bohaterowie przeżywają swoje pierwsze miłości, jak bardzo było to dla nich ważne i jak dużo byli w stanie dla tego poświęcić.
Uważam, że "Oddam Ci Słońce", mimo swojej czasami ciężkiej tematyki, jest książką lekką i bardzo dobrą na lato, dlatego jeśli ktoś jeszcze nie czytał, jak najbardziej powinien po nią sięgnąć teraz! 

Czytaliście "Oddam Ci Słońce"? Jeśli tak, to piszcie, co o niej sądzicie, a jeśli nie, to może planujecie? Dajcie znać!
beetroot xx

- Do diabła, ale mnie przestraszyłaś – mówi niskim szepcącym głosem z angielskim akcentem pochylony przy ołtarzu mężczyzna. Podnosi świecznik, który właśnie zrzucił. – O Jezu! Nie mogę uwierzyć, że właśnie powiedziałem „do diabła” w kościele. I, Jezu, właśnie powiedziałem „Jezu”! O rany! – Prostuje się, odstawia świecznik na ołtarz, po czym uśmiecha się, najbardziej krzywym uśmiechem, jaki kiedykolwiek widziałam. Wygląda, jakby namalował go Picasso. – Pewnie pójdę do piekła.